Haciyatmaz

"Nesi var simdi bu bebege bakmanin yatir kaldir kukla gibi, bundan sonrasi asil zor olan, yuruduydu, okuluydu" dedi bir aile buyugumuz Deniz daha 1.5 aylikken mor gozlerle etrafta dolasan bana.

Deniz yakinda 10 ayini bitirecek, bana gore kocaman kiz oldu bile ve aile buyugumuz kesinlikle hakli. Donmeye basladigindan beri gozumuzu uzerinden eksik etmemeye calistigimiz minik kiz artik emeklemekle kalmiyor, tirmaniyor, tutunarak yuruyor, cekiyor, kanape altlarinda oyuncak ariyor anahtar yiyiyor vesaire. Gozumuzden ote her organimiz onun uzerinde.
Daha kucukken biberon ve avanesi yuzunden dagilan mutfaga artik oturma odasi yatak odasi ve tuvalaet eklendi. Tuvalette anahtar, yatagin icinde buz kabi ve dis macunu tupu, salonda makyaj cantasi, benim cantamda ise limon bulunabiliyor. Cekmecelerden hirsla butun giyim kusam firlatilip hinzirca gulunebiliyor. Elinde ne varsa yatagin arkasindan gozumuzun icine bakip gulerek asagiya atip sonra da alkis yapiyor.

Uyutmak ve banyo yaptirmak, alt degistirmek ve giyinme islemlerinin yaninda toplama cikarma kadar kolay artik zira alt degistirmek cebir gibi birsey oldu son zamanlarda. Iki kisi banyo sonrasi zar zor Deniz'i evde buldugumuz o gun ona degisik gelebilecek birseyle (okuma isigi, dondurma kasigi, limon, elma) oyalayip kanter icerisinde donme, cekme, tekrar donme ve kacma eylemlerinden firsat bulup altini baglayip ustunu giydirip yataga koymaya calisiyoruz. O yattiktan sonra perisan halde yemek hazirlayip yemege oturuyoruz. Talan durumdaki evi toplayip kanapelere atiyoruz kendimizi.

Simdi asil yurusun o zaman isin var diyorlar. Parklarda, bahcelerde, kafelerde, diskolarda goruyorum hic durmadan kacan yeni yuruyen ve pesinden bitap sekilde kosan ana babalari. Isimiz var gercekten ama asil isimiz okul zamaniymis ona da 2-3 yil var daha, o zaman ben bari bugunlerin keyfini cikarayim.