O gunler benim icin biraz Elif Safak'in Siyah Sut kitabindaki gibiydi. Ben hicbir zaman bende olmayan yazma yetenegimi kaybetmemistim ama diger olan olmayan ne var ne yoksa kafamda dort donuyordu o gunlerde. Ben ben olmaktan cikmistim. Simdi Orkan'a ''Ne kadar da korkunctum degil mi?"diye sordugumda "Yok canim o kadar da kotu degildin" diyen kendisini birkac kere oldurmek, terketmek, kendisinden nefret etmek boyutlarina gelip, mektuplar yazip sonra da yirtmisligim vardir saniyelik gudulerle tabii ki. Oysa ki benim kendimi taniyamadigim o gunlerde Orkancim isten gelip benim sutum artsin diye bana tavuksuyuna corba yapiyor, her aksam bebek magazalarindan benim olur olmaz evhamlarla istedigim mallari alip getiriyor sonra da degistirmeye goturuyordu. Her turlu cadiliga, sacmaliga, vicikliga, gereksiz sevgi ve nefret patlamalarina aslanlar gibi gogus geriyor, yemek yapiyor, bebek uyutup, banyo bile yaptirabiliyordu.
 |
| Deniz bir haftalik sanirim, mutlu ama pek de umutlu olmayan yeni anne en yakin dostu telefonu ile |
Annem ise bebekle ugrasmaktan bitap vaziyetteydi zira ben genelde yalanci pehlivan olarak evde dolaniyordum baska birsey yapmadan. Bir is yapiyor gibi gozukmeye calisiyordum sadece. Dusa giriyor uzunca bir sure cikmiyordum, tuvalette isim uzun haberiniz olsun diyordum dogum sonrasi bagirsaklar fena ayaginda dergi okuyor, twittera giriyordum. Annem beni her firsatta hadi sen yat diye odaya gonderiyordu, ben bebek ha uyandi ha uyanacak simdi diye kulagim orada kafam yuzlerce felaket senaryosunda yatakta donup duruyordum ama bir turlu iceriye gitmek istemiyordum. Birkac kere pasaportumu alip evden kacmayi bile dusundum. Annemi ciddi anlamda iskenceye maruz biraktim yaklasik bir ay. Deniz'in pasaportu ya cikmazsa, nufus kagidi ya gelmezse ya biz Orkan'la Turkiye'ye gidemezsek (Orkan bedelli askerligini yapmak ve kardesinin dugunune katilmak icin Eylul sonu Istanbul'da olmaliydi) ya biz bu kerbelada yalniz kalirsak diye yiye yiye bitirdim kadini. Gunun onemli bir kismini internette ve telefonda, nufus, pasaport, konsolosluk islerini halletmek icin harciyordum. Neler neler yaptim inanamiyorum simdi. Ama Orkan ve annem sabirla katlandilar bana, bakima muhtac bir bebegin yaninda bakima muhtac annesine de ozenle baktilar, rahatlattilar. Beni asla yalniz birakmayacaklarina ve buranin da Allahin unuttugu bir yer olmadigina ikna ettiler. Tabii o sirada sutum azaldi ve bitti, ne yalan soyliyeyeyim emzirmenin ne kadar da onemli oldugunu bilsem de cok sevemedigim icin bittigine icten ice memnun oldum galiba, daha sonra verecegimiz kolikli bebeklerin ictigi ozel mamanin fahis denebilecek fiyatini tam olarak hesaaba katamadan ve tabii ki emzirmedigim icin Turkiye'dek saglik ocagindaki hemsirelerden tut da komsu teyzeler ve arkadaslarimdan yiyecegim azarlari ve dinleyecegim nasihatlari bilemeden. (Emzirmek oyle birseymis ki baskasinin cocugunu cok cok seversen senden bile sut gelebiliyormus Rusya'da yapilan bir arastirmaya gore dedi bir teyze bana saglik oacaginda mesela)
O gunler geldi gecti, bitti. Deniz su anda Ipadi yemek, ayak parmaklarimi isirmak, uzerime tirmanmak ve annesi kilo vermeye azimli oldugu icin yedigi kuru kayisiyi elinden aldigim icin bana bagirmakla mesgul. Bahar geldi agaclar cicek acti, Deniz yeni dogdugunda 6-9 aylik bebekler icin gelen ve benim o ruh haliyle dolabin derinliklerine sakladigim hediye kiyafetleri giyebiliyor ve annem tekrar bana yardim etmek adi altinda aslinda torununu gormek maksatli geliyor. Mutluyum cunku sanirim beni hala yorgun gorecek ama karanliklardan cikali cok oldu. Kis gecti bahar geldi vallahi da billahi bugun de dun gibi yine bir beyaz kelebek gordum buralarda. Guzel gunler umarim bizi bekler.
.JPG) |
| Cicekler iki gun once acti agaclarda uzun bir sure tomurcuk kaldiktan sonra. Elektrik direklerinden anlasilacagi uzere burasi Istanbul kadar modern bir sehir degil.:) |
.JPG) | ||||
| Bahar 3 hafta once geldi buraya, istanbul'da kar yagarken burasi 18 derece civarindaydi. | Hic kar yagmadi bu yil. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder