Hep boyle mi olacak?
Yorgun, hicbirseye yetisemeyen, hala tipi kayik, uykusu az, endiseli gunler mi olacak yillarca. Sanirim hayir.
Nasil ki dogumdan bir saat sonra ayaklarim bir filin ayaklariyla ayni boyuta geldiginde hic gecmeyecegini dusunduysem sanirim bebek de buyudukce bir duzen oturtulacak ve bugunler de gecip gidecek. Tipki bizim annelerimizin bilmem pek hatirlamiyorum iyiydi cokda kotu degildi o gunler dedigi gibi. Ki ben de uykusuz ve yemeyen bir cocukmusum.
Bugunlerde bir dolu anne bloglari takip ediyorum. herkesin en buyuk sorunu uyku-suzluk. Bebegin her saat basi hatta daha sik kalkmasi, gece kalkip bir daha uyumamasi, surekli aglamasi annelerin en buyuk derdi. Uyku nedir unuttum diyenler var. Birden fazla cocugu olup bir onu yatirip digeri kalkinca uyutmaya calisan sonra oburu kalkip onu emzirip yatiranlar var. Hastalikla ugrasanlar, caresiz insanlar var. Birseylere yetisememe, eski hayati unutma olagan seyler bu annelerde. Ancak bazi bloglardaki anneler ki bunlar yabanci anneler hic sikayet etmiyor. Uc cocugu olan bir anne var, dindar bir Amerikali kadin. Homeschooling yapiyormus yani cocuklari okula gondermiyor evde egitiyor-burada oyle bir hak var. Devlerin kontrolunde evde cocouklari okul kitaplariyla egitebiliyorsun. Bu anne cok organizeyim ben diyor. Hobilerim var, scrapbooking yaparim, dekorasyona merakliyim, spor yaparim, sunu yaparim bunu yaparim. Inanamiyorum ben boyle insanlara. Insanotesi geliyor bana. Enerjiyi nasil buluyor anlayamiyorum. Uc cocuga bak, evde okul sistemi kur ve bir dolu da hobin olsun.
Organize olmak cok onemli ben de onu anladim. Gunu onceden planlamak, bebegin yiyecegini, giyecegini hazir etmek, gunu nasil gecirecegini dusunmek isleri kolaylastiriyor bu kesin ama yine de bebek ilgi istiyor, orada tek basina birakmak, aglaya aglaya alsimasini saglamak icime sinmiyor. Her agladiginda sevin, kucaklayin, opun diyor uzmanlar. Asla ve asla aglatarak egitim vermeyin. Hal boyle olunca da bebek her uyanik oldugu zaman yaninda olmak sart oluyor.
Deniz'e ben bakmaya karar verdim, isten ayrildim. Hamileyken ise donerim diye dusunsem de hem Orkan'in hem de annelerin, cevremdekilerin telkiniyle en az 2-3 yasina kadar benimle olmasinin O'nun duygusal sagligi icin gerekli olduguna ikna oldum ve simdi evdeyim. Calisan bir annenin cocuguyum ve annemi cok ozlerdim, O'na cok duskundum. Anneannemin beni son derece ozverili, sevgi yumagi halinde buyutmesine ragmen annemi isterdim arada. Sonradan calisan bir annenin kizi olmaktan gurur duydum. Disarida bir hayati olan anne bana kalirsa cocuguna cok sey verebilir. Maddi ve manevi acidan calisan annenin cocuguna kattiklari bence cok onemli. Ben birkac yil evde kalmayi dusundum ancak arada gercekten de ise donmeyi aklima getirmiyor degilim. Kres bile baktim ve hic hoslanmadim ama birkac yil sonra iyi bir fikir olacagini hissediyorum.
Umutsuz evkadinlarindaki Elif gibi, esofmanla dolasan, gozlatlari mor, sac bas eskisi gibi olmayan bir anne olmak istemiyorum hem kendim hem de Deniz'in sagligi acisindan. Ha bir de Duggar family var burada tvlerde O aile gercekten bir efsane sanirim. Kadinin 19 cocugu var ve kadin sinirleri alinmiscasina mutlu, sakin ve huzurlu. Buyukler kucuklere bakiyor, tabii ki hepsi evde anne esliginde egitim aliyorlar. Ailecek minibuse dolusup tatile gidiyorlar, ben Deniz'in cantasini hazirlayip, palto sapka derken yorgunluktan bitap dusuyorum daha evden cikmadan.
Sanirim olay biraz da bizim sehir insani olmamizdan kaynaklaniyor. Apartmanlardayiz, trafikteyiz, saatlerce yollardayiz, yorgunuz, stresliyiz. Sabrimiz ve gucumuz ondan yok. Benim okudugum ozellikle evde egitim veren, cok cocuklu anneler kocaman evlerde yasayan dogayla icice olan anneler. Cunku resimlerde cocuklar ya tavuk kovaliyor ya da meyve topluyor. Dogada hoplayan ziplayan cocuklar daha rahat buyutuluyor bu kesin. Ben de son zamanlarda bir koye gitmeyi dusunmuyor degilim. Bakalim zaman ne gosterecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder